สายลมคอยพัดอยู่เสมอ ถึงมันจะแรงบ้าง เบาบ้าง มันก็ยังคงเป็นสายลม แต่วันนี้ เมื่อสายลมอุ่นปะทะกับใบหน้า แล้วพัดผ่านไป มันก็ทำให้ฉันนึกถึง วันวานเมื่อวัยเด็ก หลายสิ่งหลายอย่างผ่านเข้ามา มีทั้งทุกข์และสุข แต่สิ่งเหล่านั้นก็ทำให้เรียนรู้และมีประสบการณ์อีกมากมาย
"เพื่อน" สิ่งแรกที่ได้เรียนรู้ เมื่อเราเป็นเด็กไม่เคยแบ่งแยกว่า เกลียดคนนั้น ชอบคนนี้ ทุกคน คือ เพื่อนกันทั้งหมด
โตขึ้นมาอีกนิด มีคำเพิ่มขึ้นมา "เพื่อนแท้" ยังไม่เข้าใจ ยังคิดว่า คงจะเหมือนกับคำว่าเพื่อนละมั้ง
ตอนประถมปลาย นิยามของคำว่าเพื่อน ก็กว้างขึ้นอีก มีทั้งเพื่อนกิน... เพื่อนเที่ยว... แล้วก็เพื่อนสนิท... ความเข้าใจในตอนนั้น...
เพื่อนกิน คือ เพื่อนที่นั่งทานข้าวด้วยกัน
เพื่อนเที่ยว คือ เพื่อนที่ไปเที่ยวด้วยกัน
เพื่อนสนิท คือ เพื่อนที่อยู่ด้วยกันตลอด
คำ 3 คำนี้ กว่าฉันจะเข้าใจได้ ก็เมื่อใกล้จบประถม 6
ขึ้น มัธยม นิยามของคำๆ นี้ ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุด มันกว้างออกไปเรื่อยๆ จนทำให้ฉัน ต้องตีกรอบกับคำๆ นี้ ไว้
ฉันอยากให้ใครซักคนมาช่วยนิยามคำๆ นี้ให้ฉันได้เข้าใจ แต่ฉันก็คิดว่า
เพื่อน ไม่จำเป็นต้องมีคำๆ ใดมานิยามให้สวยหรู เพราะมัน... มีความหมายในตัวมันเองอยู่แล้ว...
สายลมจะยังคงพัดต่อไป อย่างไม่สิ้นสุด และไม่มีจุดหมาย พัดพาเอาความสุขมาและ หอบเอาความทุกข์จากเราไป
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น